بستر ثابت پرکاربردترین راکتور برای تبادل یون و عملیات جذب است. معمولاً عملیات این راکتور به صورت جریان از پایین به بالا است و فاز مایع از زیر به بستر وارد می‌شود.این حالت از عملیات بخاطر اینکه کیفیت بهتری از جریان را فراهم می‌کند، ترجیح داده می‌شود. علاوه بر این فرآیند بعدی برای جداسازی فاز مایع و جامد را حذف می‌کند. وقتی غلظت سیال خروجی به 5-10% سیال ورودی رسید، جریان متوقف می‌شود. این نقطه‌ای است که معمولاً به‌عنوان نقطه توقف یا نقطه دستیابی به موفقیت شناخته می‌شود. نسبت غلظت خروجی به اولیه (C/Co) براساس حجم خروجی را با منحنی توقف نشان می‌دهند که یک منحنی S شکل است. در عملیات بهینه، منحنی توقف یک خط عمودی است. حجم خروجی متناظر با نقطه توقف مهم‌ترین اطلاعاتی است که می‌تواند از آزمایش‌های انجام شده در آزمایشگاه بستر ثابت بدست آید و در طول scale-up برای طراحی واحدهای بزرگ مقیاس استفاده شود. دانلود مقاله
